‘Boer voor het leven?’ Hoe staat het met uw motivatie?

“Pap, wat is intrinsieke motivatie?” Ik zit in de auto met mijn zoon. We zijn onderweg naar de sportschool, waar ik hem afzet voor zijn fitness. Ik leg hem uit dat intrinsieke motivatie iets is wat vanuit jezelf komt, hoe graag je zelf iets wil. Bijvoorbeeld jouw motivatie om drie keer per week naar de sportschool te gaan om te herstellen na je sportblessure. Motivatie is dat wat je tot bepaald gedrag aanzet. “Ooh, oké.” Even is het stil.

Ondertussen dwalen mijn gedachtes af naar een klantgesprek deze week met Martin en Henk, vader en zoon. Een knap akkerbouwbedrijf, waar de overname door de bank moet worden gefinancierd. De bank loopt weinig risico en, met enige creativiteit doorredeneren, is de financiering prima haalbaar. Henk heeft naast het bedrijf een goede baan in het buitenland, waardoor hij privé weinig onttrekkingen heeft. De bank loopt echter vast in zijn Basel IV regelgeving en kan de inkomsten van zoon niet zomaar meenemen. Lastig verhaal, maar samen gaan wij het oplossen.

In dit klantgesprek kwamen we ook op motivatie. Vooral de invloeden van buitenaf. Een maatschappij die los is geraakt van de voedselproductie, een overheid met beleid wat is losgeslagen van de boerenpraktijk, EU-beleid wat ver van het boerenerf wordt besloten. En ook nog eens de lage beloning voor de producten. Een boer moet het op dit moment niet hebben van de extrinsieke motivatie. Henk reageert luchtig, maar ook weloverwogen. “De ontwikkelingen die we nu zien, moet je doortrekken op de middellange termijn. De landbouw staat aan de vooravond van ontwikkelingen die alleen meer perspectief kunnen brengen: de vraag naar eerlijke producten, verkorten van ketens, meer natuurinclusieve landbouw. Kansen te over en daaruit rolt vanzelf de betere beloning. Feit dat we aan meer regels moeten voldoen, kan vanuit de Nederlandse landbouw altijd beter en slimmer worden ingevuld.” Een visie die ik met hem deel. Met Henk zijn motivatie zit het wel goed. Martin vult aan met een hele simpele opmerking: “Ik ben voor het leven boer, daarvoor zet ik alles opzij en met mijn 72 jaar heb ik wel gezien dat er altijd weer een oplossing komt.”

“Waar denk je aan?”, hoor ik naast me. Ik focus me weer op mijn gesprek met mijn zoon. Oh niks, ik dacht even aan klanten die ik deze week gesproken had en erg gemotiveerd zijn om van hun bedrijf iets moois te maken! Gepassioneerde ondernemers, met een heldere visie op de toekomst en die denken in mogelijkheden. Dat ik daar mee samen mag werken, dat motiveert mij!

Geen reactie's

Geef een reactie