30 mei Neem altijd de teugels in eigen hand

De afgelopen periode bent u druk aan de slag gegaan met de bekende voorjaarswerkzaamheden zoals zaaien, poten en het kuilen van de eerste snede gras. Dit is een jaarlijks terugkerend moment, waarmee het seizoen wordt geopend. Veelal met enthousiasme zoals we dat zo mooi zien bij de springende en dansende koeien die weer eens de wei in mogen.

Inmiddels is feitelijk de verzorgingsperiode aangebroken die ook dit jaar weer apart is, gezien de lange tijd van koude en de droge omstandigheden. Hoewel de gevolgen daarvan nu nog moeilijk of eigenlijk helemaal niet zijn in te schatten, houdt het de gemoederen wel bezig. Gebroken nachten en slaapgebrek zijn zo links en rechts al wel vastgesteld.

Spannende periode van start
Tegen de tijd dat de vakanties eindigen gaat de meest spannende periode van het jaar, de hoofdoogst, beginnen. Een goed georganiseerde afzet, zowel organisatorisch als financieel, is noodzakelijk voor de continuïteit van het bedrijf. Ik zou haast willen zeggen: ‘Voor een volgende jaarronde, inclusief de vakantie met bijbehorend gevoel, is dat een must.’ Wat me dan het meeste bezighoudt, is de afzet en het afrekenen.

Zorgen voor goede bestuurders
Een aantal zaken, zoals de suikerbieten en de melk, is meestal coöperatief geregeld. Hierop heeft u als individuele ondernemer maar beperkt invloed. Nou ja, dat is natuurlijk niet helemaal zo. Het is aan de boerenleden om gezamenlijk zorg te dragen voor goede bestuurders. Op hun beurt hebben zij de taak om onder meer een goed functionerende directie aan te stellen die “de tent” daadwerkelijk runnen. Als het goed werkt, is alles erop gericht om het voor de boeren beter te maken.

Voor de vrije gewassen spreek je alles zelf af. Alles is misschien een groot woord maar binnen redelijke grenzen, afnemers hebben ook zo hun eisen, kan dat. Ik denk dan aan zaken als het moment van oogsten en afleveren, de kwaliteitsafspraken en wat als daar niet (helemaal) aan wordt voldaan, de prijs per eenheid en het moment van afrekenen.

Afrekening
Een bekende uitspraak luidt “wij geven onze producten maar mee”. Normaliter volgt er dan na enige tijd een afrekening die door de afnemer is opgesteld. Best een bijzondere werkwijze, als ik ergens iets wil kopen geeft de verkoper altijd aan wat het kost, stelt hij de rekening op en niet zelden is het boter bij de vis. Eigenlijk is dus de vraag, waar ga je voor: een afrekening of voor de rekening?

Aan de ene kant weten we dat het gelukkig in veruit de meeste situaties prima werkt tussen de boer en zijn afnemers. Aan de andere kant is ook bekend en zo “oud als de weg naar Rome” dat er discussies worden gevoerd tussen partijen tot aan de rechter toe. Deze kosten heel negatieve energie, geld en duren niet zelden jaren.

Verplichting naar jezelf
Als ondernemer heb je volgens mij de taak, nee de verplichting aan jezelf, om scherp en zakelijk in te kopen en te verkopen met alles wat daarbij hoort. Klinkt misschien wat hard, maar het hoort gewoon bij je werk. Het doet me denken een bekend Engels gezegde “if can’t stand the heat, get out of the ktichen”.

Op cursus
Als ik iets lastig vind of nog beter wil leren, ga ik naar een training. Zo weet ik dat er ook een training onderhandelen bestaat en weet ik haast wel zeker dat uw inkopers die hebben gevolgd. Misschien een aanrader?

Een paar overwegingen van mijn kant die ik u niet wil onthouden. Richt je vooral op de financiële opbrengst en dan pas op de kosten, maak keuzes, blijf niet dralen en stel je eigen eisen aan de afrekening. En de laatste is misschien wel het belangrijkste: verwar zakelijkheid niet met botheid en onfatsoenlijk gedrag. Mijn vader zei altijd “neem de teugels in eigen hand” en volgens mij had hij groot gelijk.